/ Indonesië

PADI part I: Put Another Dollar In

We lachen er soms eens mee, we hebben er kritiek op en we noemen de leden van de duikorganisatie PADI 'woessies'. Maar of al ons cynisme echt wel terecht is, dat wisten we nog niet. We infiltreerden in de PADI-wereld en we pasten ons aan naar hun regels en gebruiken. Dit is het relaas van onze eerste bijna drie weken ondergedompeling bij PADI op een tropisch eiland. Daar volgen we een opleiding tot 'divemaster', het eerste professionele PADI-brevet, de onderbetaalde opstap naar een ware duikcarrière.

Het zag er meteen goed uit: een tropisch eilandje, mooi weer, een bijzonder aangenaam onthaal en een duidelijke boodschap van de eigenaar Sander: het is zeker niet de bedoeling dat we de slaafjes van de instructeurs worden. Als we eens een paar dagjes vrijaf willen nemen, dan kan dat zeker - we maakten er dan ook gebruik van toen Ruth haar ouders hier een dagje of drie waren. En we deden bijna meteen een eerste duikje rond de Gili-eilanden, een 'checkdive', zeg maar... Het was fijn, met verbazingwekkend mooi koraal. Vol goede moed en met nog meer motivatie waren we klaar voor onze opleiding. Het zou 'fun' worden. En laat het toeval zijn dat dat nu net past perfect binnen de filosofie van PADI: wij betalen, en zij zorgen voor puur entertainment.

De volgende dagen kwamen we al vlug in een routine, wat wel deugd deed. Het weer, dat na een weekje omsloeg naar een Belgisch beperkt aantal zonuren, kon de pret niet bederven. We bleven elke morgen rond 7u00 opstaan voor een ontbijtje om tegen 7u45-8u00 aan het duikcentrum te zijn om daar een dagje te werken. 's Middags een vlugge maaltijd met rijst en 's avonds, tegen 18u30 of iets later dan iets gaan eten in één van de vele restaurantjes. We hadden al vlug, en hebben nog steeds, een uitgesproken voorkeur voor de Chill-Out bar: relatief goedkoop, lekker eten en vooral, degelijke porties. Het duurdere Scallywags lieten we doorgaans links liggen, maar we genoten er wel van toen we rijkelijk getrakteerd werden door mama en papa Ruth.

Tijdens de dag houden we ons bezig met de opleiding: een hele reeks PADI-specifieke regels en standaarden leren, aangevuld met een klein hoofdstukje duiktheorie, een aantal 'skills' aanleren die we zelf wel kunnen, maar die we niet volgens de PADI-manier zijn aangeleerd, of gewoon helemaal niet zijn aangeleerd omdat we dat gewoon kunnen door de wijze waarop we leerden duiken bij de NELOS (Nederlandstalige Liga voor OnderwaterSport).

Doorgaans zitten we rond 10u30 aan de bar papierwerk in te vullen, logboek of evaluatieformulieren. Of we zitten wat te lezen in onze divemaster-manual. We kijken geamuseerd en met verwondering toe hoe de instructeurs van het duikcentrum wachten op de boten die komen van Bali en Lombok, om vermoeide, dorstige of hongerige mensen duikopleidingen, yoga of accommodatie aan te smeren. Het commerciële van PADI en ook van een goede PADI-instructeur, wordt hier wel erg duidelijk. En Oceans 5, het duikcentrum waar we onze opleiding doen, heeft de perfecte strategische ligging voor commercie: vlakbij de aanlegsteiger voor de aankomende boten.

Als je met de boot aankomt, vragen een aantal mensen waar je vandaan komt en stellen voor om je zware bagage binnen te laten liggen zodat je rustig iets kan gaan zoeken. Of je kunt ook eerst nog een drankje nemen aan de bar van Oceans 5. Voor je het weet doe je de volgende dag een DSD: discover scuba diving. Een morgen in het zwembad wat oefenen en 's middags een duikje. In staat om jezelf en je ademhaling te controleren onder water of niet, pijn of geen pijn aan de oren, dat doet er niet toe want de slogan moet vervuld worden: 'duiken is fun'!

Nieuwe klanten dus, en wij mogen helpen hen te leren duiken. Daar houden we van, vooral het echte leren duiken. De vele, niet altijd even zinnige zwembad-skills, dat is minder ons ding. Maar we moeten het doen, dus draaien we vlot mee met het systeem. Eenmaal ze hun eerste duikje hebben gedaan, waarbij we ze van boven naar beneden trekken, van beneden naar boven halen, aangeven dat ze moeten oppassen van het ontzettend mooie koraal en duidelijk maken dat ze niet hun eigen weg mogen gaan, maar wel de instructeur moeten volgen én bij hun buddy moeten blijven, is het een kleine sprong naar het eerste echte duikbrevet: nog maar 3 duikjes maken en je bent 'Open Water Diver'! Er komen nog een aantal oefeningen in het zwembad en open water, de al dan niet zinnige 'skills' en gelukkig toch ook nog een beetje theorie. Je hebt het nu helemaal onder de knie (ironie-waarschuwing!!) en je mag nu samen met je vriend(in), die ook 4 duiken heeft, samen het water in! Want 'diving is fun'... en veilig?

De instructeur neemt ze, samen met één van ons, eerst nog een paar uur het zwembad in voor het oefenen van de door PADI-gegeerde 'skills'. Daarna is het opnieuw tijd voor de Indische oceaan of de Banda-zee in. Sommigen zijn er wel mee weg, sommigen niet. Sommigen hebben continu pijn aan de oren, anderen niet. Sommigen kunnen zich relatief stil houden in het water, zoals het moet, anderen blijven bewegen alsof ze in de Expo Gent zijn tijdens 'I Love Techno'.
Hoe dan ook, wij leren er veel van bij, en dat is één van de redenen waarom we hier zijn. Ons hoor je er niet over klagen. Tussen het duiken met mensen in opleiding, het vervullen van de administratieve verplichtingen, het assisteren in het zwembad en het overlopen van de theorie door, kunnen en mogen we ook gewoon mee gaan duiken als we zin hebben. En daar proberen we volop van te profiteren. Resultaat: ruim 30 nieuwe duiken in ons logboek.

Maar voor de klant houdt het niet op. Het eerste brevet is binnen en ze zijn gecertificeerd duiker. Het wordt de klant meermaals duidelijk gemaakt dat het zeker de moeite is om je verder bij te scholen. Een 'diepe' duik, bijvoorbeeld, is echt wel de moeite, leer je al vlug van je instructeur, dus neem je de 'adventure dive: deep dive' er vlug nog even bij de volgende morgen. De theorie is toch niet echt veel en veel 'skills' hoef je niet te doen: kleuren herkennen en je dieptemeter aflezen op diepte, wat geen probleem is, als je je niet te funny - er bestaat iets als dieptedronkenschap, waarbij je je wat dronken gaat gedragen als je diep duikt - voelt tenminste.

Als die achter de rug is, dan kun je nog kiezen uit een hele reeks 'adventure dives', die allemaal mee tellen voor als je je ooit wilt specialiseren. Als je kooklessen zou volgen, is het zo te vergelijken: je bent hier PADI-gecertificeerd kok als je de beweging van het snijden van vlees en groenten kan nadoen. De specialties zijn dan: werken met een mes, een gasvuur aansteken, potten en pannen herkennen, fruit schillen, vlees in blokjes snijden, koken op inductieplaten, koken buiten, een volledig gerecht maken en koken met een schort aan. De eerste keer dat je kookt met een schort, is een 'adventure' les, waarbij je leert dat je kleren onder de schort minder vuil worden, omdat de schort als een soort van schild optreedt. Doe je het nog een aantal keer, met meer theorie rond 'vlekken voorkomen op je kledij', dan ben je kok met een 'schort specialty'. Wij vinden de specialties echt iets heel erg funny. We geven er toch een aantal mee, omdat we het niet kunnen laten:

  • fish id: herken een vis, of beter, duid een vis aan en de instructeur schrijft op een bordje welke het is (als hij de vis zelf al kent...),
  • underwater photography: neem een foto onderwater,
  • boat diver: vanop een boot in het water gaan in plaats vanop het land,
  • underwater navigation: moet niet elke duiker, die een (andere) beginnende duiker mag meenemen, kunnen navigeren(?),
  • underwater naturalist: naaktduiken(?),
  • peak performance: leren zweven onder water, dat is zowat de basis van duiken, een beetje gelijkaardig als iets kunnen opwarmen als kok,
  • ...

Als je vijf 'adventure dives' kiest, dan ben je 'advanced open water', je tweede brevet. Proficiat! De fun komt wellicht als je thuiskomt en ziet hoeveel het je allemaal uiteindelijk heeft gekost. En wij, wij kijken toe, draaien mee, genieten, leren bij, vooral hoe praktisch omgaan met beginners tijdens hun eerste duiken en we ergeren ons meer dan af en toe ook wel eens, niet in het minst aan een aantal PADI-specificiteiten... maar dat neemt niet weg dat de we met plezier de opleiding doen en dat de duiken hier meer de moeite zijn dan verwacht. En laat dat nu toevallig de reden zijn waarom we hier zijn: echte fun!


Sometimes we laugh with it, sometimes we critisize it, and we call their members 'woessies'. It's about PADI, the world's biggest dive organization. But if our critisism is justified, we actually we don't know. So we infiltrate in the world of PADI, following a 'divemaster' course, the first professional diver certificate.

It has been fun, as it should, because with PADI, it is about: 'you pay, we provide the fun'. So, fun it is, mainly the diving with real newcomers in the dive world. It's a great experience to help these people out, learning how to enjoy diving. About the theory, and the pool skills, that's different. We don't like it that much, and we think some of the specialties are a great joke, and a great way to make money for PADI.

Yes, we must admit it, when it comes to making money, PADI surely knows how to do that. We're just having a good time here, with a result of more than 30 dives extra so far in our log books.

PADI part I: Put Another Dollar In
Share this