Thaise toppertjes in Bangkok

Na de minder voor de hand liggende reislanden werd het tijd voor een meer mainstream bestemming, zijnde Thailand. We zouden in Bangkok Lotte ontmoeten, een tweetal dagen na aankomst, om samen met haar de hoofdstad te leren kennen. We spaarden de sightsee-activiteiten op om die met haar te bezoeken en deden eerst nog een weekendtripje naar de voormalige hoofdstad van Bangkok: Ayuttaya.

Het werden twee bijzonder relaxte dagjes waar we rondfietsten, de vele mooie monumenten bezochten, gratis ingangen zochten van de te betalen tempelcomplexen en genoten van een warme douche, want dat was ook alweer lang geleden. Toen gingen we terug naar Bangkok om ons visum voor Myanmar aan te vragen en de rest van onze tijd te spenderen met Lotte.

Het aanvragen van ons visum in de Birmese ambassade verliep bijzonder vlug en vlot, ondanks de vele aanschuivenden voor ons. Het was ons al snel duidelijk geworden in de ambassade dat Myanmar van een controversiële reisbestemming vlug aan het veranderen (of vervallen?) is in een nep-alternatieve, toeristische bestemming. Beseffende dat iedereen hetzelfde traject aflegt, niet in het minst omdat buiten de toekomstige platgereden paden treden een minder goed idee is, zagen we al een aantal doemscenario's voor ons: volgeboekte hotels, ellenlange rijen om aan te schuiven maar, zowaar veel erger, afzetprijzen voor eten, hotels en transport.

Met Lotte gingen we een dag of vier op stap. Het werden dagen die we zeker niet zullen vergeten en die, voor ons toch, in de eerder decadente stijl lagen: Thaise massage, duurder eten, een paar biertjes en een welverdiend en budgettair onverantwoord aperitiefje op de 'sky bar', waar een cocktail zo'n €15 kost. Het bleef dan ook bij één cocktail voor ons. Dat aperitiefje, daar hadden we twee pogingen voor nodig. Bij de eerste poging, de avond voor we een tripje naar Kanchanaburi ondernamen, werden we er heel vriendelijk, op z'n Thais, op gewezen dat er een 'dress code' is: geen flipflops, geen ripped clothes of korte broeken voor mannen etc. Geen van ons drieën bleek te voldoen aan de dress code, hoewel Lotte er het dichtst bij zat met haar 'fashionable' all-stars sandalen. De laatste avond hadden we het wel goed begrepen, en raakten we binnen voor onze onnoemelijk smakelijke cocktail, met zalig zicht op Bangkok. Een fantastische afsluiter van de vier dagen samen... .

Behalve relatieve decadentie, stond er ook wel nog wat anders op het programma. Bangkok heeft nog meer te bieden dan parties, bars, pingpongende vrouwen en verleidende ladyboys - dat hebben we voorlopig links laten liggen, maar mogelijks houden we de kinky side of Bangkok voor een volgende keer (als zedige toeschouwer uiteraard!). Nu hielden we het meer historisch-cultureel en bezochten we een aantal paleizen. Het voormalige koninklijk paleis met onnoemelijk veel piekjes, torentjes en beeldjes is volop 'bling-bling'. Een ander paleis, het Dusit-paleis, is een soort van houten mega-puzzel. Er zou in het paleis, dat een erg koloniaal uitzicht heeft, geen enkele nagel gebruikt zijn. Dat is dan alleszins vroeger geweest, want nu zijn we gestopt met tellen na 10 nagels. De bedoeling was om het makkelijk te kunnen afbreken en heropbouwen op een andere plaats. Dat zou blijkbaar ook effectief éénmaal zijn gebeurd. En dan zijn er nog dingen als een gigantische liggende Buddha, waar je op wel erg originele wijze een donatie kan geven en een Erawan schrijn tenmidden van de wolkenkrabbers en het verkeer waar er mogelijks voldoende voedsel en drinken geofferd wordt om de honger in Afrika op te lossen.

Een dagje of twee in Bangkok was voldoende voor een eerste kennismaking en de river Kwai nabij Katchanaburi is, vanuit historisch oogpunt ook niet te missen. Erg veel is erop zich niet aan te zien, maar toch, we wilden het niet missen. Ter plaatse werd het ons al vlug duidelijk dat de Thai een bijzonder eigenaardige manier hebben om de zo'n 160000 doden die gestorven zijn bij het aanleggen van de spoorweg - wist je trouwens dat de oorspronkelijke sporen zelf van Belgische afkomst zijn!? - te herdenken: we zagen partyboten en leuzes zoals "Drink, Drunk, Dance". Dit was meer hoe wij ons Thailand hadden voorgesteld, maar dan niet bij een plaats van toch wel historische waarde. Hoe dan ook, 't was hier best gezellig en we ontdekten bij onszelf een nieuw soort van toerisme, namelijk het toerisme waarbij je andere, minder budget-minded maar meer schaamteloze, maar al te vaak zelfverklaarde alternatieve toeristen, bekijkt en becommentarieerd.

We zijn voorlopig aangenaam verrast door Thailand. We hadden het veel drukker en minder relaxed verwacht. De lachende Thai is werkelijk vriendelijk. Toerisme is op een nette manier geïntegreerd in hun eigen cultuur. Het is bijzonder makkelijk reizen, we werden weinig lastig gevallen en heel even duidelijk maken dat je de prijzen wel min of meer kent is voldoende om voor transport toch een relatief eerlijke prijs te krijgen. Het is dan ook met lichte tegenzin dat we ons richting luchthaven begaven, om in te checken richting Myanmar. We betwijfelen of het ons wel zal bevallen langs de heel strikte en waarschijnlijk overvolle toeristische routes, rekening houdend met de vele toeristen en de weinig goede verhalen die we de laatste weken hebben opgevangen over Myanmar: te duur, teveel controle en te weinig vrijheid.
We hebben al meermaals verhalen gehoord dat er mensen zijn die hun drie- tot vierweeks bezoek aan Birma inkorten tot één week wegens een tekort aan geld - geld afhalen is onmogelijk, en Birmezen zelf mogen in principe ook zelf geen buitenlands geld bezitten, dus moet je zelf zeker voldoende dollars en euro's mee hebben en ter plaatse wisselen zonder daarbij afgezet te worden - of wegens een te kort aan vrijheid... Ach ja, we zien wel en het zal ook daar, op z'n moslims 'Insjallah', wel meevallen, zeker? Het is trouwens ook maar voor vier weken, 'four weeks only'.

We are pleasantly surprised by Thailand. We had expected it much more busy and less relaxed. We like the Thai and their smile. If they rip you off, it is at least with a smile... and they are not ripping you off like, let's say, Indians.

Anyway, we didn't visit the kinky side of Bangkok. That's for another time. We did however, some trips in the surroundings of Bangkok: the former capital Ayuttaya and the very well-known bridge over the river Kwai. The latter, we visited with a friend from Belgium, Lotte. Partially due to her presence, the days were a little bit decadent for us, but we enjoyed it a lot.

And we heard some less nice stories about Myanmar. Although the visa application went very smooth, we didn't feel like leaving Bangkok. But we're not on a holiday, we are on a travel, so well, we'll see how we like it. We suppose, Insjallah, it will be ok and well yeah, it's for four weeks only.