We vertrekken niet ongemerkt: dankjewel!

Afgelopen vrijdag vrienden en familie uitgenodigd... met de expliciete vermelding dat we geen cadeaus wilden. Helaas, dat laatste is mislukt, maar toch, aan iedereen die er was en het niet kon laten voor een cadeauke te zien: dankjewel!

Dat we niet alles om exact 20u00 klaar hadden, dat was helemaal niet zo erg. Zoals gedacht en gehoopt waren de meesten toch wat later. We hebben ons erg geamuseerd, en hopelijk iedereen die is gekomen om ons 'uit te wuiven' ook, wetende dat we er nog wel een aantal zullen zien de volgende weken.
Na een kort nachtje en wat opkuiswerk konden we zien wat ze ons allemaal hadden aangesmeerd. We begonnen met de kaartjes en wensen. Het ging van minder inspiratievolle, maar daarom niet minder gemeende en deugddoende, wensen als 'ik wens jullie een boeiende wereldreis' - het is eigenlijk geen wereldreis :) - en 'goede reis' tot een aantal lange en soms verwarrende (en bijgevolg vaak grappige) teksten, vaak verwijzend naar Ruth die even in het journaal is geweest rond pensioenen.

• 'Een klein duwtje in de rug... Hopelijk zien we jullie terug!' We hebben het vaker gehoord, een ongeloof dat we nog terugkomen. Bij deze: ja, hoor, we komen terug. Zit daar maar niet mee in (of misschien net wel, in het geval het ongeloof eerder een uitspraak van hoop is ;) ).
• 'Een klein kaartje voor heel veel geluk op jullie reis!' Zij hebben het begrepen: onze rugzak is te klein voor veel (grote) dingen, tenzij veel geluk, veel plezier en veel ervaringen :).
• 'Voor als je perse een Amerikaanse vlag wil kopen in Iran.' Wat we nu niet meteen van plan waren.
• 'Omdat Ruth van Kurts pensioen zal moeten leven, geven we jullie toch een kleinigheidje. Een klein duwtje in de rug.' Dat is maar één van de allusies die gemaakt worden op een tv-optreden in Panorama (dat door meer mensen gevolgd wordt dan gedacht).
• ...

Daarna de cadeaus, en echt, we zijn er dolgelukkig mee. Allemaal kleine spullen die we kunnen gebruiken, naast wat centen en bonnen om nog wat reisgerief te kopen. Een klein spelleke om mee te nemen om de lange trein- en busritten wat te vullen, hygiëne- en gezondheidstoestanden (niet onbelangrijk, die WC-rol), adapters en een aantal omslagen die we op het juiste moment moeten openen - op onze verjaardag - en die we op het juiste moment moeten versturen - zodat ze op het juiste moment op het juiste adres bij de juiste persoon aankomen in België. En het Chinees geld, dat is een sterk staaltje cynisme... nee, de Chinezen zijn niet de beste vrienden van Kurt ;).

Hoe dan ook, nogmaals een dankjewel aan iedereen. Er bij zijn was al meer dan genoeg, maar de cadeaus zijn gewoon super!